Haselünne

2021
Duitsland 2 dagen Vakantie

Proloog

Het is sinds de begindagen van juni ineens lekker weer in Nederland. Daarom staat mijn eenpersoonstentje op mijn balkon en slaap ik zo nu en dan buiten. Het is niet zo comfortabel als binnen, maar ik kan wel mooi mijn kampeeruitruisting perfectioneren.

Ik ben namelijk nogal een koukleum. De daltemperatuur ligt zo rond vijf uur 's nachts en dan word ik wakker, met verschrikkelijk humeur en een nukkige dag ten gevolg. Menig reispartner heeft hiervan getuige moeten zijn. Met de jaren heb ik ook steeds meer zooi meegesleept om dan maar een warme overnachting te waarborgen. Nu wil ik dat terugdringen. Warm en compact op reis moet toch samengaan?

Dus heb ik mijn veldbedje geïsoleerd van onderen waardoor er een warme luchtlaag onder blijft staan, en heb ik er een badstof hoes omheen geschoven zodat ik lekker kan liggen zonder van links naar rechts te glijden. De hoes moet nog op maat gemaakt worden, het matje bevestigd, maar daar is nog tijd voor. In plaats van een volumineuze Lippi Selk'Bag slaapzak draag ik nu een hip ultralicht gewatteerd jasje, tweedehands maar precies pas. Een merinolegging, die eigenlijk overbodig is. Geen sokken meer! En verder lig ik gewoon in een normale dekenslaapzak. Hoezee!

Omdat het leven niet altijd zo loopt als je het verwacht, en mijn reizen met Michel vanaf nu vriendschappelijke uitjes zullen zijn - ga ik weer eens met vriend Jeroen uit kamperen. Dat deden we zo'n acht jaar geleden ook, dat moet vast nog wel lukken. En ik ben even weg, afleiding is goed.

vrijdag

Vrijdagochtend wordt de paklijst uitgeprint en alles bijeengescharreld en afgestreept. Het is routine. Als laatste geef ik buurvrouw Ellen het gezag over mijn katten en naai ik vlug het veldbedhoesje in elkaar. Dan draag ik alles naar beneden en haal zonder veel nadenken klapstoel, tafel en tent uit de berging. Ik laat mijn doos met zes eieren onhandig over de vloer van de berging kletteren. Snel opgeruimd, snel weer door.

Om half zes staat Jeroen op de stoep met zijn Jeep Renegade. Tijd om te gaan! Eerst op naar de tweede coronatest in Gronau.

- ⟡ -

Safe planners als we zijn, hebben Jeroen en ik eerst donderdag al een heuse Duitse coronatest ondergaan aan de rand van Gronau. Netjes planden we een Termin in via de Chaynz app, het middel om in Duitsland snel en gemakkelijk coronaproof te worden bevonden. Met die negatieve uitslag waren we beide klaar om naar Vlotho te reizen – de eigenlijke bestemming van dit weekendje weg. Maar op de camping in Vlotho waren de toiletten nog niet open, maandag pas. En we zijn goede kampeerders, maar samen op zo’n emmer-met-deksel in de tent… nah. Liever dan een camping met gewoon sanitair.

Die heb ik op donderdagavond gevonden, een uurtje over de grens in Haselünne. En toegegeven, het ziet er uit als een heel leuke kleine camping. Geen heuvels en geen brede rivier zoals in Vlotho, maar zeker mooi gelegen in het bos, lekker stil – mits je niet op de velden met groepsreizen staat. Ik vraag speciaal na of het nu rustig is – aldus bevestigd – en daar gaan we dan heen.

Maar eerst nogmaals door de coronatest. Want deze camping vraagt beslist om een test die maximaal 24 uur oud is – niet 48 uur. Nouja, iedere locatie heeft zo z’n quirks, zeg maar. Jeroen haalt me dit maal iets te laat op, maar we weten inmiddels dat de coronatest echt een fluitje van een cent is (minder nog: hij is gratis). Dus we kachelen in het forenzenverkeer naar Gronau en draaien de stoffige parkeerplaats op bij een onopvallend tentje. Een verveelde studente hijst zich in een plakkerige wegwerpponcho en komt naar buiten voor de test.

Terwijl wij ons melden met de QR-code die buiten de tent op het paaltje hangt, haalt zij de wattenstaafjes. We worden wederom vriendelijk in onze neus gepoerd. Jeroen vindt het zo kriebelig dat hij moet niezen, ik vind het wel best. Mijn neusje kan veel hebben. We rijden voor de zekerheid al door richting Haselünne en krijgen dan beide de negatieve uitslag bevestigd. Mooi!